الف: رحلت جانسوز پیامبر اکرم (ص) 
رحلت پیامبر اکرم (ص) برای حکومت اسلامی و امت اسلام حادثه‏ای سخت و جانسوز بود . چنانکه امیرالمؤمنین (ع) می‏فرماید:

«بابی انت و امی یا رسول الله (ص) لقد انقطع بموتک ما لم‏ینقطع بموت غیرک من النبوة والانباء و اخبار السماء . خصصت‏حتی صرت مسلیا عمن سواک و عممت‏حتی صار الناس فیک سواء و لولا انک امرت بالصبر و نهیت عن الجزع، لانفدنا علیک ماءالشؤون . و لکان الداء مماطلا و الکمد محالفا و قلالک . . . (1) ; پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا، با مرگ تو رشته‏ای پاره شد که در مرگ دیگران چنین قطع نشد و آن نبوت و فرود آمدن پیام و اخبار آسمانی بود . مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را تسلی دهنده ست‏یعنی پس از مصیبت تو دیگر مرگها اهمیتی ندارد . و از طرفی این یک مصیبت همگانی است که عموم مردم به خاطر تو عزادارند . اگر نبود که امر به صبر و شکیبایی فرموده‏ای و از بی‏تابی نهی نموده‏ای آنقدر گریه می‏کردم که اشکهایم تمام شود . و این درد جانکاه همیشه در من می‏ماند و حزن و اندوهم دائمی می‏شد . که همه اینها در مصیبت تو کم و ناچیز است .»

سختی مصیبت رحلت پیامبر به قدری بود که امام علی می‏فرماید:

«فضجت الدار الافنیة; (2) گویا در و دیوار خانه فریاد می‏زد»